PODR 23 mei 2023

PODR 23 mei 2023

Peace On Drugs Radio

Elke dinsdagavond tussen 19:00 en 21:00 is dit unieke programma - live en lineair - te beluisteren via internet.

De website van Willem de Ridder – www.ridderradio.com – is de thuisbasis van Peace on Drugs Radio. Bij Ridderradio is er geen centrale studio, maar maken mensen de uitzending vanaf hun computer thuis of op locatie. Niet alleen kun je ze horen en sommigen ook zien, je kunt ook met ze in contact komen via de Ridder Radio Text- en Voice- Chat. Is er geen live programma, dan hoor je hoorspelen, sprookjes, interviews en andere juweeltjes uit het Willem de Ridder Radio Archief!
 
Hieronder vind je een 4-tal knoppen (linkjes) om de stream te starten en te luisteren naar de uitzendingen.
 
M3U    PLS    ASX    DIRECT 
 
 

Toelichting: Hieronder vind je een aantal bronnen die de basis vormen voor de onderwerpen die in de uitzending van vanavond aan bod zullen komen. Een wezenlijk deel van de teksten is hier te lezen, de complete tekst vind je in de orginele bron. Via de groengekleurde linkjes kom je bij de orginele bron. Zie je (...) dan gaat de tekst daar verder of er gaat tekst aan vooraf.   

 

Supercalifragilisticexpialidocious

Lies, damned lies, & semantics: Language matters. If we want an evidenced based scientific discussion about psychoactive drugs we talk about psychoactive drugs. If we talk about the 'war on drugs' we have been deceived into thinking it is a war on psychoactive drugs. It isn't.
 
If the war on drugs was opposed to psychoactive drug use, the proponents would fiercely oppose the use of all caffeine products, alcohol products and nicotine products. They never have Most proponents of the war on drugs enjoy using state approved psychoactive drugs.
 
So there is no war being waged on drugs What we have is a war against the use of unapproved drugs. If we think society is not ready to accept drug use prohibitionist propaganda has successfully confused us making it more difficult to tackle.
 
If we think there is a small section of society that enjoys using drugs, and we name them as 'people who use drugs', we have again been duped by prohibition. We all use psychoactive drugs. We start the day with them. There are some 'people who use prohibited drugs'.
 
There is no war on drugs We are in the middle of a raging war against people who are using substances that the government refuses to regulate. The government is more than happy for people to use drugs (they do), so long as drugs are state approved It is a war between drugs.
 
The drug war masquerades I say moral position. It is a lie. The drug war keeps hidden the government approved psychoactive drugs as if they were somehow not drugs These state approved drugs are generally significantly more harmful than many other psychoactive drugs.
 
So if we talk about the war on drugs, we need to be talking about the war on unregulated drinks, or the war upon unapproved drugs, or the war upon prohibited drugs. If we write about the war on drugs we should express it as the war on 'drugs' This helps expose the truth.
 
The war on 'drugs' is a sham. It's a hypocritical. It's riddled with double standards. It is deeply divisive. The war on 'drugs' is not about drugs. It is about power, prejudice, vested interest and social control.
 
The war on 'drugs' deliberately targets the poor, the indigenous, the people of color, and those struggling with chronic unmet needs. The war on 'drugs' is a system of oppression that's been embraced worldwide. It is a serious human rights abuse.
 
People across the world are being shunned, stigmatized, strip searched, urine tested, blood tested, subjected to dawn raids, have their children removed, arrested, punished, imprisoned - and in some countries killed - because they ingest substances govt. refuses to regulate.
 
Clearly, we are not dealing with a dispute between two groups who see things differently and need to find some pragmatic or compromised solution. This is a grave human rights abuse. The war on 'drugs' is a brutal and inhumane institutionalized system of oppression.
 
Human rights need to be fought for. We should not engage in reconstructing or tweaking prohibition - that is not reform, it is the metamorphosis of prohibition. Prohibition needs to be exposed for what it is. Prohibition should be dismantled piece by piece, and abolished.
 
Be on the right side of history and do what is right.
 
Apologies for typos in the thread above, the speech to txt is sometimes a little poor - embarrassing!
 

Adriaan Bronkhorst
Let’s talk about the end of the WoD: supercalifragilisticexpialidocious.

Reply to: Julian Buchanan, PhD
If we talk about the 'war on drugs' we have been deceived into thinking it is a war on psychoactive drugs. It isn't.
(https://twitter.com/julianbuchanan/status/1658937897503039493)

Dear Julian, I understand it's a war on 'evil,' as most openly declared in the preamble of the 1961 Single Convention on Narcotic Drugs.
Evil!? Defined by what criteria, by whom? No longer by the gods, like in the good old days. The gods had been sidelined in 1948 by the Universal Declaration of Human Rights’ freedom of religion clause. Therefore, the prohibition of mind-altering substances, that generate divine belonging, could no longer falsely be attributed to a god.

Evil now had to be defined by humans. Starting with Anslinger, operating under the official cover of the US federal administration, it was brazenly decided that the use of the “Plants of the Gods” was an evil from which humanity should be protected. The 1961 convention gave the green light to the outrageous decision by which the hierarchically superior Human Rights convention was invalidated by the inferior Single Convention, without critique, let alone opposition, other than from some victims. As Raquel Peyraube, the grand dame of the Uruguayan cannabis legalization and most extraordinary ambassador of the International Alliance for Cannabinoid Medicines says, "It's always embarrassing to remind countries to respect the Drugs conventions when (doing so) they violate international human rights conventions."

From 1961 on, humanity has been compromised through this unanimous coup d'Etat by the governments of the member countries of the United Nations. It was a putsch against their citizens, their obligations enshrined in the Charter of our new world order, against the promises of liberty given to all of us, against the birthright of individual sovereignty bestowed on all human beings.
A coup d’humanité, against mankind, a cynical farewell to the legacy of Eleanor Roosevelt, "The Godmother of Human Rights", on her deathbed.

We can continue to pray to the puppets of wicked priests and look forward to finding paradise after life, once we’re ashes; we can secretly smoke our joints for half a century and proudly claim that we practice civil disobedience; or we can admit that the pardons tossed around so generously these days are no more than the table scraps of arrogant pardoners who have not yet understood that forgiveness must come from the victims. From me, from us, the users, through the reverse role play of transitional justice, as we know it from the South African Truth and Reconciliation Commission, the Colombian Peace Accords, and so many others. In those cases, from violator to murderer, all criminals finally agreed to tell the truth, to admit and repair their crimes and to ask for pardon. As our essential contribution to reconciliation with the former prohibitor – the world’s Nations united - prohibition’s victims may likewise decide to offer forgiveness to the thieves who surreptitiously replaced nature’s paradise with artificial hells.

‘Lawyering for change’ as the Brussels-based association “Avocats sans Frontières” calls it is no less than lawyering for civil revolution. It is the recognition of the transitional nature of justice, of the rule of law 'without right', giving every human, we users included, indeed every living creature of nature, the promise of all the rights a peaceful world can deliver. The 5 pillars of transitional justice, Truth, Justice, Reparation, and endless Memorialization, to ensure the last one, the Guarantee of non-Recurrence, are our sacred objectives, to be pursued relentlessly if we wish to free the world of the evil of the lie of prohibition.

Of these 5 pillars Truth stands central. Truth comes from the heart. It is revealed to us in different ways, like by the cannabinoid component of earth's biodiversity, thus including cannabis. To the cannabis users, to whom I belong, prohibition of this plant is therefore like the muzzling of the spirit within, it is the denial of a religious experience which, by locking out the dictates of the mind, makes us listen to the voice of our hearts, bringing us closer to the fountain of life. An experience we express in dance and songs, drawing and poetry and prayer, forest walks, mountain viewing, nature care, screams and silence, in whatever activity that brings us humans closer to the greatness of unbrokenness.
Prohibition than is the theft of our divine belonging by the lie of ordinary power grabbers and their war on our drugs.

Revolution is in the air, but so is the counter-revolution. Is there an urgency? Depends on historical appreciation. The last entheogenic revolution ended with the encapsulation of Christianity in the Roman Empire. But it looks like Uncle Sam’s War on Drugs won’t get that many centuries: if we don’t achieve peace with drugs in time, humanity’s alienation from nature caused by prohibition may well have us end up with a zero tolerance of man, by nature.

I agree wholeheartedly with your proposition to abolish prohibition. Let’s make the preparations our fiesta. Supercalifragilisticexpialidociously.

(Hieronder de Nederlandse vertaling) 

Adriaan Bronkhorst, ex-PoWoD
Let’s talk about the end of the WoD: supercalifragilisticexpialidocious.

Antwoord aan: Julian Buchanan, PhD
If we talk about the 'war on drugs' we have been deceived into thinking it is a war on psychoactive drugs. It isn't.
(https://twitter.com/julianbuchanan/status/1658937897503039493)

Beste Julian, ik begrijp dat het een oorlog tegen 'het kwaad' is, zoals het openlijk wordt verklaard in de preambule van het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen uit 1961.
Het Kwaad!? Gedefinieerd volgens welke criteria, door wie? Niet langer door de goden, zoals in de goeie ouwe tijd. Die waren in 1948 buitenspel gezet door de clausule inzake godsdienstvrijheid in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Dus kon het verbod op geestverruimende middelen, die goddelijke verbondenheid genereren, niet meer gratuit aan een god worden toegeschreven.

Het kwaad moest nu door mensen worden gedefinieerd. Beginnend met Anslinger - opererend onder de officiële dekmantel van de Amerikaanse federale overheid - werd brutaal besloten dat het gebruik van de "Plants of the Gods" een kwaad was waartegen de mensheid beschermd moest worden. De conventie van 1961 gaf groen licht voor de schandalige VS-dwang waarbij de hiërarchisch superieure mensenrechtenconventie ongeldig werd verklaard door de inferieure Enkelvoudige Conventie, zonder kritiek, laat staan oppositie, anders dan van enkele slachtoffers. Zoals Raquel Peyraube, de grand dame van de Uruguayaanse cannabislegalisering en meest buitengewone ambassadeur van de International Alliance for Cannabinoid Medicines zegt: "Het is altijd gênant om landen eraan te herinneren de drugsconventies te respecteren wanneer ze (dat doende) internationale mensenrechtenconventies schenden."

Sinds 1961 wordt de mensheid gecompromitteerd door deze unanieme ‘coup d’Etat’ door de regeringen van de lidstaten van de Verenigde Naties. Het was een staatsgreep tegen hun burgers, verankerd in hun verplichtingen uit het Handvest van onze nieuwe wereldorde, tegen de beloften van vrijheid die ons allemaal zijn gegeven, tegen het geboorterecht van individuele soevereiniteit dat aan alle mensen is verleend.
Een ‘coup d’humanité’, tegen de mensheid, een cynisch afscheid van de erfenis van Eleanor Roosevelt, "The Godmother of Human Rights", op haar sterfbed.

We kunnen blijven bidden tot de marionetten van goddeloze priesters en uitzien naar het paradijs als we weer as zijn; we kunnen een halve eeuw in het geheim onze joints roken en trots beweren dat we burgerlijke ongehoorzaamheid beoefenen; of we kunnen toegeven dat de pardons die tegenwoordig zo genereus worden rondgestrooid niet meer dan de tafelresten van arrogante gratieverleners zijn die nog niet hebben begrepen dat vergeving van de slachtoffers moet komen. Van mij, van ons, de gebruikers, via het omgekeerde rollenspel van overgangsjustitie, zoals we die kennen van de Zuid-Afrikaanse waarheids- en verzoeningscommissie, de Colombiaanse vredesakkoorden en zoveel anderen. In die gevallen, van schenders van mensenrechten tot moordenaars, stemden de criminelen er uiteindelijk mee in om de waarheid te vertellen, hun misdaden toe te geven en te repareren, en om vergeving te vragen. Als onze essentiële bijdrage aan de verzoening met de voormalige prohibitionnisten - de verenigde naties van de wereld - kunnen de slachtoffers van de Drugsoorlog eveneens besluiten vergiffenis aan te bieden aan de dieven die slinks het paradijs van de natuur hebben vervangen door een kunstmatige hel.

'Lawyering for change’, pleiten voor verandering, zoals de in Brussel gevestigde vereniging Advocaten zonder Grenzen het noemt, is niets minder dan pleiten voor een burgerrevolutie. Het is de erkenning van het tijdelijke karakter van rechtvaardigheid, van de rechtsstaat 'zonder recht', die elke mens, inclusief wij gebruikers, ja zelfs elk levend schepsel van de natuur, de belofte geeft van alle rechten die een vreedzame wereld kan bieden. De 5 pijlers van deze overgangsrechtsstaat, Waarheid, Rechtvaardigheid, Reparatie en niet-aflatende Herdenking om de Garantie van niet Herhaling te verzekeren, zijn onze sacrale doelstellingen, die met volharding moeten worden nagestreefd als we de wereld willen bevrijden van het kwaad van de leugen van de prohibitie.

Van deze 5 pijlers staat Waarheid centraal. De waarheid komt uit het hart. Het wordt op verschillende manieren aan ons onthuld, bijvoorbeeld door de cannabinoïdecomponent van de biodiversiteit, dus inclusief cannabis. Voor de cannabisgebruikers, waartoe ik behoor, is het verbieden van deze plant daarom als het muilkorven van de ziel, het is de ontkenning van een religieuze ervaring die, door de dictaten van het verstand buiten te sluiten, ons doet luisteren naar de stem van ons hart, waardoor we dichter bij de fontein van het leven komen. Een ervaring die we uitdrukken in dans en lied, grafisch, en in poëzie en gebed, in boswandelingen en uitzicht op bergtoppen, natuurzorg, geschreeuw en stilte, in welke activiteit dan ook die ons mensen dichter bij de grootsheid vande ongebrokenheid brengt.
Verbod dan is de diefstal van onze goddelijke verbondenheid door de leugen van vulgaire machtsgraaiers en hun oorlog tegen onze drugs.

Er hangt revolutie in de lucht, maar ook contrarevolutie. Is er sprake van urgentie? Hangt af van historische waardering. De laatste entheogene revolutie eindigde met de inkapseling van het christendom in het Romeinse rijk. Maar het ziet er naar uit dat Uncle Sam's War on Drugs zoveel eeuwen niet zal halen: als we niet op tijd vrede met drugs bereiken kan de vervreemding van de mensheid van de natuur door de Drugsoorlog er wel eens toe leiden dat we eindigen met een nultolerantie voor de mens, door natuur.

Ik ben het volledig eens met je voorstel om de prohibitie af te schaffen. Laten we van de voorbereidingen ons feest maken. Supercalifragilisticexpialidociously yours.

FwexBtWXoAEc8ri

Der Berner, der den Drogenkrieg begann | NZZ (26 juni 2017)

Niemand kennt den einflussreichsten Schweiz-Amerikaner aller Zeiten: Harry Anslinger. Er kämpfte gegen Cannabis und lancierte in den USA den «War on Drugs».

Die Debatte über Cannabis wurde siebzig Jahre lang von Schauermärchen beherrscht, bis heute. Als die US-Bundesstaaten Colorado und Washington vor drei Jahren Cannabis legalisierten, prophezeiten viele eine Katastrophe. Doch das Experiment ist ein Erfolg – selbst ein Kritiker wie Colorados republikanischer Gouverneur John Hickenlooper gab zu, dass sich keines der vorausgesagten Probleme eingestellt habe. Nun folgen weitere Bundesstaaten und ganze Länder. Nächstes Jahr wird Kanada die Pflanze legalisieren. Auch der bevölkerungsreichste Staat der USA, Kalifornien, hat sich bei den letzten Wahlen dafür entschieden.

Ein Grund für den Wandel: Viele sehen inzwischen ein, dass wir während Generationen in die Irre geführt wurden, was Cannabis betrifft. Als ich mehr als fünfzehn Länder bereiste, um für mein Buch «Drogen – die Geschichte eines langen Krieges» zu recherchieren, stellte ich fest, dass ein Schlüssel zum Verständnis der fehlgeleiteten Drogenpolitik in der Biographie des einflussreichsten Schweiz-Amerikaners liegt. Harry Anslinger entwickelte viele Ideen, die die Diskussion über Cannabis noch immer bestimmen. Sein Vater, ein Coiffeur in Bern, war 1881 vor dem Militärdienst in die USA geflüchtet und zog seine Kinder in Pennsylvania auf. Harry sollte die neue Heimat seines Vaters verändern.

1929 wurde der 37jährige Harry Anslinger, ein aufsteigender Bürokrat, zum Vorsitzenden des Department of Prohibition in Washington DC befördert. Die Alkoholprohibition war ein Desaster. Verbrecher hatten ganze Stadtteile übernommen, und Alkohol war – beherrscht von Kriminellen – noch toxischer geworden. Als die Prohibition 1933 zu Ende ging, ergriff Harry Anslinger die Furcht. Er führte ein grosses Department, das nichts mehr zu tun hatte. Bis zu diesem Zeitpunkt hatte er gesagt, Cannabis sei kein Problem. Es sei nicht schädlich, erklärte er. Es gebe keinen absurderen Trugschluss als die Idee, Cannabis mache Leute gewalttätig.

«Träume erotischen Charakters»

Aber sein Department brauchte einen neuen Zweck, und plötzlich verkündete Harry Anslinger, er habe seine Meinung geändert. Er erklärte der Öffentlichkeit, was passiere, wenn man Cannabis rauche. Erst falle man in ein «Delirium der Wut», werde ergriffen von «Träumen erotischen Charakters», verliere die «Fähigkeit zusammenhängenden Denkens», bis man das unvermeidliche Ende erreiche: den «Wahn». Marihuana verwandle Menschen in Bestien. Wenn Marihuana auf Frankensteins Monster träfe, warnte Anslinger, würde das Monster vor Schreck tot umfallen.

Harry Anslinger war besonders von einem Fall besessen: Im Oktober 1933 hatte in Florida ein Junge namens Victor Licata mit einer Axt seine Familie in Stücke gehackt. Anslinger erklärte Amerika, das sei das Ergebnis, wenn man das Teufelskraut rauche. Der Fall wurde berühmt. Eltern im ganzen Land waren verängstigt.

Welche Belege hatte Anslinger? In seinem Archiv entdeckte ich, dass er zu dieser Zeit dreissig führende Wissenschafter um Rat in der Sache gebeten hatte. Er fragte sie, ob Cannabis gefährlich sei und ob man es verbieten sollte. Neunundzwanzig sagten Nein. Anslinger wählte den einen aus, der Ja gesagt hatte, und stellte ihn der Welt vor. Die Presse – besessen von Victor Licata und seiner Axt – feuerte die beiden an.

Panik ergriff Amerika, Marihuana wurde verboten, der Handel von Kriminellen übernommen – und Anslingers Department wuchs. Die USA setzten andere Länder unter Druck, Marihuana auch zu verbieten. Viele Länder hielten das für eine schlechte Idee und weigerten sich. Mexiko zum Beispiel entschied, dass die Drogenpolitik in die Hände von Medizinern gehöre. Die USA und Anslinger waren wütend. Die Mexikaner liessen sich jedoch nicht einschüchtern – bis die USA schliesslich den Export sämtlicher legalen Schmerzmittel nach Mexiko einstellten. In den Spitälern starben die Menschen unter Schmerzen. Mit Bedauern entliess Mexiko die Mediziner als Ratgeber und nahm seinen eigenen Krieg gegen Drogen auf. Ähnlich wurden Länder wie die Schweiz, Thailand und Grossbritannien unter Druck gesetzt.

Doch zu Hause wurden Fragen gestellt. Ein führender amerikanischer Arzt namens Michael Ball schrieb Harry Anslinger. Er erklärte, er habe als Student Cannabis konsumiert, und er sei davon nur schläfrig geworden. Vielleicht mache Cannabis eine kleine Zahl von Leuten wahnsinnig, schrieb er, «doch wir brauchen mehr wissenschaftliche Untersuchungen, um das herauszufinden». Anslinger schrieb entschlossen zurück: «Das Marihuana-Übel muss umgehend bekämpft werden.» Jahrelang meldeten sich Ärzte bei ihm mit Beweisen, dass er sich irre. Doch er drohte, dass sie «über gefährlichen Grund gingen» und aufpassen sollten, was sie sagten.

Heute lebt der Grossteil der Welt noch immer mit dem Cannabisverbot, das Harry Anslinger einführte, in jener landesweiten Panik nach Victor Licatas Morden. Hier ist der Haken: Jahre nach der Gewalttat untersuchte jemand Licatas psychiatrische Akte. Es stellte sich heraus: es gab keine Belege, dass er je Cannabis geraucht hatte. In seiner Familie hatte es viele Fälle geistiger Krankheit gegeben. Bereits ein Jahr vor dem Mord hatten Ärzte gesagt, Victor müsse eingewiesen werden, doch die Familie hatte sich geweigert. Marihuana erwähnten seine Psychiater nicht einmal.

Macht Cannabis Menschen also wahnsinnig? Der frühere Drogenberater der britischen Regierung, David Nutt, erklärt: Wenn Cannabis direkt Psychosen auslösen würde, dann würde sich das auch direkt zeigen. Wenn der Gebrauch von Cannabis zunimmt, würde auch die Anzahl der Psychosen zunehmen. Und wenn der Gebrauch von Cannabis abnimmt, würde auch die Anzahl Psychosen abnehmen. Geschieht dies also? Wir verfügen über viele Daten aus vielen Ländern. Es stellt sich heraus, dass es nicht geschieht. In England zum Beispiel nahm der Gebrauch von Cannabis seit den 1960er Jahren etwa um den Faktor vierzig zu. Und die Anzahl Psychosen? Die ist stabil geblieben. (...)

 

War on Captagon
 
 

Syrian President Bashar al-Assad will attend his first Arab League summit in 12 years in the Saudi Arabian city of Jeddah on Friday. His government’s controversial return to the bloc comes as Arab states seek to curtail Syria’s thriving trade in Captagon, a highly addictive amphetamine known as the “poor man’s cocaine”.

The pills are known as “Abu Hilalain” in Arabic, meaning “father of the two crescent moons” due to their two moon-shaped logos. Produced mainly in Syria, the synthetic drug – better known by its trade name “Captagon” – contains the amphetamine-type stimulant fenethylline.

Over the past ten years, the trade in Captagon has flourished. Millions of these highly addictive pills have flooded the Gulf, particularly Saudi Arabia.

In a bid to stop Syria’s drug trade – Syria currently produces 80 percent of the world’s Captagon – Saudi Arabia and other Gulf States have taken another step towards welcoming Syria’s Assad, a longtime regional pariah, back into the fold.

Assad has been invited to attend the Arab League Summit in Jeddah, Saudi Arabia on Friday after a 12-year suspension in the wake of Syria’s 2011 uprising against his regime. (...)

 

Fentanyl-laced Marijuana

IN-DEPTH: Despite Denials, Experts Say Fentanyl-laced Marijuana Is a Growing Problem (theepochtimes.com) (23 mei 2023)

Twenty-one states, plus the District of Columbia, have legalized recreational marijuana for adults as of April 2023. And while marijuana is still illegal at the federal level, 88 percent of adults think it should be legalized for medical and recreational use, according to an October 2022 Pew Research Center survey—a significant increase from 1999’s 31 percent.

Additionally, 55 million Americans currently use marijuana, and 45 percent of the population has tried it at least once, according to the National Center for Drug Abuse Statistics.

But as attitudes and state laws change regarding marijuana—and its use increases—reports of marijuana laced with substances like the synthetic opioid fentanyl, are also increasing.

“One of the trends that we saw secondary to the pandemic was individuals stopped reporting opioid use as their primary drug of choice, and it seems to be replaced with marijuana and methamphetamine,” Teresa Russell, the director of criminal justice outreach in Dayton, Ohio, told The Epoch Times. Russell works between the county jail and community health and treatment facilities.

Russell explained that when someone is booked into the jail and needs to detox, they’re asked about drugs they’ve taken and must take a urine drug screen. Russell said it’s becoming increasingly common for someone to say they’ve only used marijuana but then pop positive for fentanyl. (...)

 

e32530e6 1141 4a59 9be0 d4336f8f51b8 blowerbord juist formaat 

Blowverbod 

Blowverbod in binnenstad Amsterdam: 15 vragen beantwoord (parool.nl) (20 mei 2023)

Mag je straks nog wel wiet op zak hebben in de binnenstad van Amsterdam? En nog 14 vragen over het blowverbod

Vanaf donderdag 25 mei mag er niet meer in de oude binnenstad van Amsterdam geblowd worden. Wat houdt dat precies in? Hoe hoog is de boete en mogen bewoners zelf nog een joint opsteken op straat?

David Hielkema en Jesper Roele 20 mei 2023, 03:00

1. Wat houdt het blowverbod voor de binnenstad van Amsterdam in?

Een blowverbod op straat is een van de maatregelen waarmee de gemeente de overlast door feesttoeristen wil verminderen in een deel van het centrum. Daarom mag niemand vanaf 25 mei nog een hasj- of wietjoint opsteken in de openbare ruimte. Op een terras van een coffeeshop mag nog wel geblowd worden.

2. Waar gaat het blowverbod gelden in Amsterdam?

In het gehele Wallengebied en iets daarbuiten: vanaf het Damrak tot de Prins Hendrikkade en van de Nieuwmarkt tot Rusland en de Grimburgwal. Vanaf de oostkant van universiteitscomplex Oudemanhuispoort mag dan wel weer worden geblowd op straat.

3. Zal het blowverbod effectief zijn?

Het al geldende alcoholverbod weerhoudt bezoekers er niet van om op de Wallen te hossen en er wordt nog steeds vaak in het gebied gedronken. Burgemeester Halsema zei in 2022 ook al dat men geen ‘overspannen verwachtingen’ moet hebben van een blowverbod. Een Ier die al tien jaar in Amsterdam woont zei in december in Het Parool dat toeristen zich waarschijnlijk niet laten afschrikken door het verbod: “Het is toch niet te handhaven. Niemand die zich eraan gaat houden. Wat ga je met al die mensen doen? Arresteren?”

4. Waarom is het dan toch ingevoerd?

Het stadsbestuur voert een ‘en-en-enbeleid’. Met andere woorden: elke maatregel, groot of klein, moet bijdragen de binnenstad iets minder aantrekkelijk te maken voor brallende toeristen. Andere voorbeelden: het verplaatsen van de sekswerkerskroegen vervroegd sluiten en de Stay Away-campagne om zuipende en blowende Britten te weren.
Het blowverbod heeft de internationale pers al gehaald, waardoor het imago van de stad wel degelijk een beetje kantelt. Maar de komende jaren en zeker deze zomer hoeft Amsterdam niet te verwachten dat de overlast hierdoor stopt.

5. Wat vinden bewoners hiervan?

Een groot deel is blij met elke maatregel om de leefbaarheid te verbeteren, dus ook met een blowverbod. Tegelijkertijd zegt een grote groep dat de blowende toerist vaak niet het probleem is. Veel meer last wordt ondervonden van dronken toeristen.

6. Mogen bewoners zelf nog wel op straat blowen in de oude binnenstad?

Nee, bewoners mogen zelf ook geen joint meer opsteken op straat. Vorige week werd hier een motie van Nilab Ahmadi (Bij1) over behandeld. Zij vond dat de gemeente voor bewoners een uitzondering moest maken, omdat ‘de overlast in het Wallengebied en de binnenstad voor het grootste deel veroorzaakt wordt door toeristen’. Voor haar motie was geen meerderheid.
Enkele tientallen bewoners uit de binnenstad demonstreerden vorige maand bij de Stopera tegen het blowverbod. ‘Ik wil een jonko roken in de zon, maar heb geen balkon’, was hun credo. Ze vinden het blowverbod vertrutting en zeggen dat er een stukje vrijheid wordt afgenomen.

7. Wat vinden coffeeshops hiervan?

De woordvoerder van de Bond van Cannabis Detaillisten, Joachim Helms, zei eerder in Het Parool dat de gemeente de overlast van softdrugsgebruikers zelf heeft veroorzaakt. “Het aantal toeristen is toegenomen, maar het aantal coffeeshops is afgenomen. Hierdoor zijn in de coffeeshops te weinig plekken en zijn de klanten als het ware de straat opgestuurd.” Volgens hem kan een blowverbod helpen, maar hangt het ervan af hoeveel middelen de gemeente vrijmaakt. “Alles staat of valt natuurlijk met voldoende handhaving en daar schort het nog weleens aan. Dat zien we bij het alcoholverbod,” aldus Helms.

8. Is er genoeg handhaving?

In het Wallengebied geldt al jaren een alcoholverbod. Wie bijvoorbeeld een blikje bier opentrekt en gepakt wordt, krijgt eerst een waarschuwing en daarna een boete. In de praktijk valt het mee hoe vaak deze worden uitgedeeld bij alcohol – zeker gezien de drukte in de zomermaanden. In 2022 ging het om 359 boetes en 469 waarschuwingen, in 2021 om 988 boetes en 934 waarschuwingen en in 2020 om 493 boetes en 211 waarschuwingen.
Net als bij het alcoholverbod vragen buurtbewoners zich af hoe hierop toegezien gaat worden, omdat er een tekort is aan handhavers. Halsema erkende in eerdere debatten ook al dat handhaving ingewikkeld ligt.

9. Hoe hoog is de boete als iemand toch een joint opsteekt?

De hoogte van de boete is 100 euro. Je krijgt de boete pas na een eerste waarschuwing van een handhaver. Als het niet anders kan volgt een boete, legt een woordvoerder van burgemeester Halsema uit.

10. Kunnen handhavers wiet of hasj in beslag nemen?

Als handhavers hebben gewaarschuwd en een boeten hebben uitgedeeld en iemand blijft toch blowen op straat, dan kunnen zij de hulp van de politie inroepen. Die kan dan de wiet of hasj in beslag nemen.

11. Hoe is het blowverbod tot stand gekomen?

De gemeente is onder aanvoering van burgemeester Femke Halsema sinds 2018 bezig om de oude binnenstad leefbaarder te maken. Halsema zelf ziet het liefst dat toeristen helemaal verbannen worden uit coffeeshops, maar de gemeenteraad wil dat niet.
Als alternatief kwam Sofyan Mbarki in 2021 – destijds nog fractievoorzitter van de PvdA – met het idee van een blowverbod. Halsema zag er weinig in, maar als wethouder wist hij het college te overtuigen hier staand beleid van te maken.

12. Zijn alle partijen voorstander van het blowverbod?

Wethouder Rutger Groot Wassink (GroenLinks) heeft zich als enige in het college gekeerd tegen het blowverbod. In de gemeenteraad zijn alleen Bij1 en Forum voor Democratie tegen het verbod. Zij vinden dat dit niet bij het karakter van de stad past en geloven niet dat het een oplossing is om toeristen te weren. Alle andere partijen in de gemeenteraad, inclusief GroenLinks, zijn wel voorstander van de beslissing om het blowen te verbieden.

13. Hoe denken omliggende wijken over het blowverbod?

Wijken naast de oude binnenstad waar het blowverbod niet geldt, zoals bijvoorbeeld De Pijp, vrezen voor een waterbedeffect. Bewoners vrezen dat toeristen die op straat een joint willen roken, naar hun wijk trekken en daar overlast veroorzaken.

14. Mag je nog wel wiet of hasj op zak hebben of een joint draaien op straat?

Het bezit van wiet of hasj (tot maximaal vijf gram) blijft gewoon gedoogd. Dus ook in de oude binnenstad verandert daar met het blowverbod niets aan.

15. Welke andere maatregelen overweegt Halsema om de blowende toerist te weren?

Zoals eerder gezegd wil het college met een ‘en-en-enbeleid’ de leefbaarheid in de binnenstad vergroten. Een andere maatregel die burgemeester Halsema graag zou willen invoeren is het zogeheten ingezetenencriterium. Dat houdt in dat buitenlandse toeristen geen wiet of hasj meer in Amsterdamse coffeeshops mogen kopen. Maar de gemeenteraad blokkeerde dit plan. Ze zijn bang voor meer illegale straathandel, meer kansarme jongeren die hierdoor in de criminaliteit belanden en bovendien is het de vraag of de maatregel ook echt zou werken. Daarnaast zou handhaving lastig worden. Maastricht, dat het ingezetenencriterium als grensstad in 2012 al invoerde, had na de invoering extreem veel overlast van straatdealers.

 
 
Verbod op harddrugsgebruik in de openbare ruimte
 
 
Het plan van het college van B&W in Utrecht om harddrugsgebruik op straat in Utrecht te gaan verbieden riep de nodige vragen op. Zo dachten veel lezers van DUIC dat dit sowieso verboden is in Nederland. Dat is echter expliciet niet het geval, vertelt ook Martha de Jonge van het Trimbos-instituut. Toch hebben veel gemeentes zo’n verbod wel ingesteld en daar werkt Utrecht nu ook aan.
 

Het is verboden om harddrugs te produceren, verhandelen of bezitten, maar het gebruik zelf is volgens de Opiumwet niet strafbaar. Dat lijkt wellicht paradoxaal, want om drugs te gebruiken moet men het daarvoor ook in bezit hebben gehad. Toch is daar volgens Martha de Jonge van het Trimbos-instituut bewust voor gekozen.

De Jonge vertelt: “Het is expliciet niet verboden om harddrugs te gebruiken in Nederland, in andere woorden; het is niet gecriminaliseerd. Daarmee onderscheidt Nederland zich ook van veel andere landen. Het is niet strafbaar omdat de Opiumwet is opgesteld vanuit een zorgperspectief. We willen dat de drempel naar zorg niet groter wordt door wetgeving. Stel je bent verslaafd en wil stoppen, dan moet er geen enkele barrière zijn om ondersteuning of hulp te vragen. Iemand die verslaafd is moet niet gecriminaliseerd worden.”

Een ander voorbeeld dat De Jonge noemt is het inschakelen van hulp als iemand onwel wordt door drugsgebruik. Hulpbehoevenden of mensen in de omgeving moeten dan niet bang zijn om bijvoorbeeld een ambulance te bellen.

Groeiende groep overlastgevers

Toch wordt er nu dus gewerkt aan een verbod op het gebruik van harddrugs in de openbare ruimte in Utrecht. Burgemeester Sharon Dijksma gaf dit in de gemeenteraad vorige week al aan en inmiddels is er ook een voorstel naar de gemeenteraad gestuurd. De reden is de groeiende overlast veroorzaakt door een groep mensen in de binnenstad, maar ook in andere wijken van Utrecht, waarvan een deel met verslavingsproblematiek kampt. Vooral op het Lucasbolwerk, aan de Mineurslaan en in het Hieronymusplantsoen is de overlast groot. Dijksma liet weten grote zorgen te hebben over de situatie en daarom worden er maatregelen genomen. (...)

 
 
 Laad je e-bike of step niet op in huis
 

Brandgevaar bij binnen opladen e-bike of step | Noordhollands Dagblad (18 mei 2023)

De accu van je e-bike of step opladen is niet zonder risico. Door een val of door fout opladen kan de accu oververhit raken en spontaan in brand vliegen en ontploffen.

Deze week gebeurde het in Amsterdam, waar een elektrische step in een woning werd opgeladen en in brand vloog. De brandweer waarschuwt voor het risico van zulke moeilijk te blussen branden van lithium-ion accu’s, waarvan de rook ook nog eens extra giftig is.

Ook de Fietsersbond waarschuwt voor het brandgevaar en raadt aan een accu nadat deze of de fiets gevallen is voor de zekerheid te laten controleren op eventuele interne beschadiging van de fijnmechanica.

Lees ook: Woning uitgebrand in Wormerveer door laden accu elektrische fiets, flatgebouw ontruimd

Lees ook: Elektrische fiets vliegt spontaan in brand in Hoofddorp

Lees ook: Flinke brand in garage in Katwijk; aanleiding mogelijk brandende accu van elektrische fiets

Ook adviseert de Fietsersbond om accu’s op te laden op een plek waar je ze nog naar buiten kunt doen als het mis gaat. De brandweer raadt verder aan om de accu buiten of in een schuur op te laden. Kan het alleen binnen? Blijf dan in dezelfde ruimte tijdens het opladen.

Nog een tip: laadt overdag en niet ’s nachts, bedek de accu niet en haal de stekker uit het stopcontact zodra het opladen voltooid is. Ook vindt de brandweer het heel verstandig een brandmelder te installeren boven de oplaadplek, wat ook geldt voor telefoons en tablets. (...)

logo button
Stichting Maatschappij en Cannabis
Redactie: Gerrit Jan ten Bloemendal, Jeroen Bos en Lisa Lankes
Redactionele bijdragen: Hester Kooistra
Fotografie: Gerrit Jan ten Bloemendal
contact mailadres

elke stem telt 600